Een ambitieuze vereniging die verenigt!

Nieuwsbrief

Weet wat er speelt bij jouw vereniging. Meld je aan voor de wekelijkse nieuwsbrief.


Typ bovenstaande code over.

In memoriam: Gerhard Bouhuis

Deze week het droeve bericht dat erelid Gerhard Bouhuis is overleden. Een échte SJC’er en zijn leven lang actief binnen de club. Gerhard was bepaald geen begaafd voetballer maar wel een heel bijzonder mens. Bijzonder sociaal denkend maar met een bijzonder eigen mening en zeker ook denkend in bijzondere principes.  SJC altijd centraal en niemand kon groter zijn dan de club.
 
Niet alleen in de ledenvergadering uitte hij zich recht voor zijn raap en stond hij voor zijn mening. Hij liet zich zo nodig nadrukkelijk ook op andere plekken horen waarbij er die eerlijke mening maar al te vaak werd gedecoreerd met zijn kenmerkende humor, niet verspeend van enig cynisme
Gerhard Bouhuis was altijd erg begaan met de jeugd en zette zich daar op jonge leeftijd al voor in. Toen er een beroep op hem werd gedaan om jeugdvoorzitter te worden was het antwoord onmiddellijk, Ja. Om die taak ook heel serieus te nemen zoals hij dat altijd deed.
 
Het is ondoenlijk om compleet te beschrijven wat hij voor SJC heeft gedaan. Maar de handen uit de mouwen steken was zijn kenmerk. Bij de diverse ontwikkelingen rondom de kantine, de bestuurs- en commissiekamers, was hij er bij met zijn vakkennis en zijn ‘gouden’ handen. Een traditionele loodgieter maar een met ‘kluservaring’. Legendarisch is de enorme voetbal, een draaiende blikvanger, die hij samen met grote Jan de Ridder in elkaar laste en voor de kleedkamers een prominente plek innam.
 
Bij vrijwilligerswerk hoorde in zijn beleving nadrukkelijk de gezellige nazit met een flesje bier en een balletje gehakt. En met de typische wat cynische ‘Bouhuis grappen’. Zijn humor was vaak aanstekelijk, net zo vaak prikkelend en werd niet altijd door iedereen gewaardeerd.
 
Toen het bestuur op zoek moest was naar een nieuwe pachter voor de clubkantine nam hij, voor iedereen totaal onverwacht en wel samen met zijn vriend Ted de Ridder, de uitdaging aan. Daarbij waren er veel verrassende en unieke gelegenheden omdat het vaak vooral ging om pret maken en de boel, zoals hij het noemde, ‘bekloten’. Maar hij deed het vooral ook serieus en menigeen, ook vanuit de bezoekende clubs, kwam er graag en waardeerdeg hun inzet en hun ludieke verkoopacties. Zoals ‘biertje voor een’ dubbeltje waarbij alleen de toenmalige dubbeltjes werden geaccepteerd. Het was een bijzondere periode en het lijkt onwaarschijnlijk dat de heren er ooit een uurloon aan hebben overgehouden.
 
Later werd hij hardwerkend lid van het hoofdbestuur en daarbij was hij dezelfde kritische Gerhard Bouhuis als eerder in de ledenvergaderingen. Zijn medebestuursleden konden rekenen op een scherpe reactie indien Gerhard het clubbelang in gevaar zag komen.
 
Een speciale rol vervulde hij aan aantal jaren rondom in en om het carnavalsfeest. Op zijn initiatief werden er een paar jaar grote loopgroepen gevormd die in de door De Noortukkers georganiseerde optochten door de straten van Noordwijk, vooral die in Noordwijk Binnen, voor heel veel hilariteit zorgden. Dat hij ook nog als ‘Prins Joducus der Noortukkers’ de geschiedenis in zou gaan was al voorspelbaar.
Hij vormde in de jaren 70 met toenmalig voorzitter Bert van Kersbergen jarenlang een eenheid. In de periode dat er een nieuwe weg werd ingeslagen. Maar dat betekende zeker niet dat Gerhard naar de pijpen van ‘De Kers’ danste.
 
Hij bleef altijd een fanatiek en trouw supporter en als raddraaier werd hij wederom bijzonder. Hij bleef altijd naar de Lageweg komen totdat zijn gezondheid hem dwong om flink gas terug te nemen. Er zijn heel veel SJC’ers die anekdotes en vrolijke verhalen kunnen vertellen over Gerhard Bouhuis. Voor SJC en veel SJC’ers  blijven er slechts heel veel mooie herinneringen aan deze échte. Dat hij ruste in vrede.