Een ambitieuze vereniging die verenigt!

Nieuwsbrief

Weet wat er speelt bij jouw vereniging. Meld je aan voor de wekelijkse nieuwsbrief.


Typ bovenstaande code over.

Mijmeringen van een voorzitter

Het hek rond het sportpark zit potdicht. Op het hek zijn borden aangebracht, waarop dat overduidelijk staat. Het Gemeentelijk sportpark zit dicht. De club zit POTDICHT. Binnen de lijnen van de velden geen enkele beweging, geen leden, die hun hart ophalen aan het “spelletje” en geen toeschouwers – vaders, moeders, opa’s of oma’s, broers of zusjes, vrienden – langs de lijn om de verrichtingen van de sporters gade te slaan en hen aan te moedigen. Niet in de rust of na de wedstrijd met een bak koffie/thee of een drankje de wedstrijd even met z’n allen “nakaarten”. En ook niet schouder kloppend, met een voldaan gevoel (winst) of een “pesthumeur” (verloren, verd…..) huiswaarts. Nee…. ’t is gewoon een meer dan “dooie-boel” op het sportpark. Ruim1.000 leden en hun aanhangers, maar ook hun tegenstanders met aanhang  blijven, noodgedwongen, weg…..
 
Als je je ogen mag geloven, gebeurt er dus helemaal niets op het sportpark, noch in de kantine of kleedkamers. En dat is waar. Toch leeft de club nog. Want op de achtergrond moeten allerlei zaken geregeld blijven. Die “dooie-boel” zorgt er voor, dat onze beoogd penningmeester tijdens de eerstkomende Algemene Leden Vergadering (ALV) de meest onprettige boodschap mag brengen aan de leden. De penningmeester: “Nadat het bestuur van uw vereniging de afgelopen jaren telkens weer in staat was om sluitende begrotingen en keurige financiële jaarverslagen te mogen presenteren, moet ik meedelen, dat het jaarverslag 2019-2020 behoorlijk zal afwijken van de begroting. De geplande positieve begroting zal in het jaarverslag een stevige “min” laten zien.” Dit is zo’n moment, dat ik me de stilte in de kantine wezenlijk kan voorstellen. We waren anders gewend, de afgelopen seizoenen. Seizoenen, waarin we zelfs nog iets konden sparen voor de aanstaande nieuwbouw. Dat is iets, wat we nu in ieder geval op de welbekende “buik” kunnen schrijven. Die “MIN” zit er onvermijdelijk aan te komen.
 
Ik schreef het al. Achter de schermen gaan de werkzaamheden door, dit in tegenstelling tot de stilte op de velden, waar trainingen en wedstrijden niet door kunnen gaan. Achter de schermen hebben we te maken met de voortgang van de club. Wat gaat deze COVID-19 crisis betekenen voor onze leden, onze donateurs, onze sponsoren, onze leveranciers? Wie lukt het om het welbekende hoofd “boven water” te houden?
 
Wat kan de club doen om de schade zoveel mogelijk te beperken? Verzekeringen? Ja, die gaan gewoon door. Sommige lidmaatschappen – denk aan het alarm op de kantine – kan je niet stopzetten. Belastingen – op bijvoorbeeld rioolrechten en zo - die kosten gaan gewoon door!
 
Maar…. Kunnen we misschien iets met de huren van de velden? Daar mogen we tenslotte niet meer op voetballen van de overheid. En de afdrachten aan de KNVB? Die zich heeft moeten scharen achter het regeringsbesluit om evenementen met 100 of meer mensen in ieder geval te verbieden? Kunnen we de maanden, dat we niet spelen die afdracht terug krijgen? Hoe denkt een organisatie als KNVB daar eigenlijk over?
 
Of de trainingen die niet meer gegeven kunnen worden? De evenementen, zoals de seizoen afsluitende slotweekenden voor de diverse jeugdteams, of de tijdens de Konijnenveiling verkochte evenementen, of evenementen waar voorschotten voor betaald moesten worden), die niet meer kunnen doorgaan of verschoven moeten worden?
 
Ja… al lezende mag je concluderen, dat achter de schermen nog heel wat gedaan moet worden. En misschien zet dit je wel aan het denken, wat jij voor je club zou kunnen doen om de schade te beperken. Ik hoop, dat deze voorzitter jou, met zijn mijmeringen, een beetje aan het denken heeft kunnen zetten. Help je club tijdens en na deze crisis en kom alsjeblieft met jouw ideeën.