Een ambitieuze vereniging die verenigt!
Activiteiten
Nieuwsbrief
Weet wat er speelt bij jouw vereniging. Meld je aan voor de wekelijkse nieuwsbrief.
Mijmeringen van een voorzitter (20)
Ik zit toch nog – zonder dat er sprake is van een persconferentie of van de personages M&H - wat “voor- me-uit” te mijmeren, met de laatste klokslag van 2020 in het vooruitzicht. Want… waar gaat dit naar toe? De zorgmedewerkers in de ziekenhuizen kunnen het corona-aanbod niet meer aan. In Harderwijk moest het eerste ziekenhuis melden, dat de deuren dicht gingen. Het ziekenhuis was VOL. Het leger wordt in verschillende provincies te hulp geroepen en een deel van de noodzakelijke – urgente – zorg, zoals operaties en behandelingen tegen kanker, kan in ziekenhuizen nagenoeg niet meer geleverd worden. Waar gaan we eind 2020 en begin 2021 naar toe, denk je dan?
Het coronavirus raast inmiddels in z’n zoveelste golf en in nieuwe varianten over onze aardbol. En slaat zonder aanziens des persoons links, rechts, voor, achter, boven en onder toe. Het virus maakt vanuit al die aanvalshoeken geen onderscheid tussen slachtoffers of genders. Met gevolgen, zoals ik net beschreef: legerinzet en – dreigende - sluitingen van ziekenhuizen. Onze zorgmedewerkers staan dus onder enorme druk.
Ja…. dan zijn er ook nog van die “viruswappies”, die, met droge ogen, durven te beweren, dat het coronagriepje lang niet zo erg is als een gewone griep. Vanuit één van de 2e Kamerfracties wordt zelfs georeerd, dat het coronavirus slechts gevaarlijk is voor een kleine, specifieke groep mensen. Met een sterftecijfer van 0.23 tot 0,70%. De, wat mij betreft, zogenaamde “laat-maar-waaien” ideologie, waarin ik de opgestoken-middelvinger-mentaliteit in de richting van de zorgmedewerkers niet kan kwijt raak.
En waar in heel Europa al toegestane vaccins worden toegediend, moeten we in dit onvolprezen land ook nog eens minstens tot 8 januari wachten voor de eerste ‘spuit’ gezet wordt. Waar gaat ons Nederland het, met zo’n gedegen voorbereiding, beter doen dan de rest, vraag ik me af. En…. hoe lang gaat het allemaal nog duren voordat – je raadt inmiddels al dat ik een voorstander van vaccinatie ben – de laatste ‘spuit’ een feit is? En er weer een sprankje ‘gewoon’ of ‘normaal’ lonkt?
Aan (amateur)voetbal durf ik vooralsnog in de door de KNVB bedachte – Plan B - variant (komt dat woord weer…) even niet te denken. Waarmee ook ontegenzeggelijk de clubband met de dag minder kan worden. Want… dat was toch onze spreuk: “De vereniging, die verenigt”. Van verenigen komt op deze manier natuurlijk NIETS. Ik bedoel, als het hek van het sportcomplex – en daarmee dus ook van de kantine en de kleedkamers – gesloten blijft. Geen voetbalhumor in- en uit de kleedkamers. En geen tapbiertje in de kantine of op het terras. Je ziet mekaar toch bijna niet meer?
Neem…. het woord ‘vakantie’ waar in 2020 al geen gebruik van werd gemaakt in Huize Voorzitter. Die vakantie staat ook nu nog in-de-kast en durft er niet uit te komen. Zelf durf iker toch even nog lang niet aan te denken, met als die Quarantaines en andere maatregelen, die nu nog – en hoe lang nog - van kracht zijn.
Gelukkig mogen we als club, als SJC bogen op een fantastisch georganiseerde jeugdafdeling, die het in de afgelopen maanden toch voor mekaar kreeg om nagenoeg alle jeugdleden op de zaterdag een wedstrijd te laten voetballen. Een lust voor het oog om het plezier bij de jongens en de meiden – al was het voor de ouders helaas vanachter de hekken van het sportcomplex – er af te zien spatten.
En dan staat er op Oudejaarsdag nog een extra wedstrijddag met oliebollen en warme chocolademelk te wachten. Mijn oprechte dank aan al die vrijwilligers, die hier zo hun ‘stinkende’ best voor gedaan hebben. En een speciaal bedankje aan Raymond S., waar ik hoop, dat de 1e januari een fantastische verjaardag voor je wordt.
Maak evenwel allemaal toch iets onvergetelijks van je jaarwisseling. Neem d’r een drankje op. Toost op alle prettige vooruitzichten voor 2021, wat echt geen slechter jaar kan worden als 2020, lijkt me. Het kan alleen maar beter. Met voetbal. Bij SJC.
Doe alsjeblieft niets met vuurwerk. Steun onze zorgverleners in de ziekenhuizen en de dienders en brandweerlieden op straat. Ze hebben het juist nu nodig.
Herman Meijvogel
(voorzitter)
Het coronavirus raast inmiddels in z’n zoveelste golf en in nieuwe varianten over onze aardbol. En slaat zonder aanziens des persoons links, rechts, voor, achter, boven en onder toe. Het virus maakt vanuit al die aanvalshoeken geen onderscheid tussen slachtoffers of genders. Met gevolgen, zoals ik net beschreef: legerinzet en – dreigende - sluitingen van ziekenhuizen. Onze zorgmedewerkers staan dus onder enorme druk.
Ja…. dan zijn er ook nog van die “viruswappies”, die, met droge ogen, durven te beweren, dat het coronagriepje lang niet zo erg is als een gewone griep. Vanuit één van de 2e Kamerfracties wordt zelfs georeerd, dat het coronavirus slechts gevaarlijk is voor een kleine, specifieke groep mensen. Met een sterftecijfer van 0.23 tot 0,70%. De, wat mij betreft, zogenaamde “laat-maar-waaien” ideologie, waarin ik de opgestoken-middelvinger-mentaliteit in de richting van de zorgmedewerkers niet kan kwijt raak.
En waar in heel Europa al toegestane vaccins worden toegediend, moeten we in dit onvolprezen land ook nog eens minstens tot 8 januari wachten voor de eerste ‘spuit’ gezet wordt. Waar gaat ons Nederland het, met zo’n gedegen voorbereiding, beter doen dan de rest, vraag ik me af. En…. hoe lang gaat het allemaal nog duren voordat – je raadt inmiddels al dat ik een voorstander van vaccinatie ben – de laatste ‘spuit’ een feit is? En er weer een sprankje ‘gewoon’ of ‘normaal’ lonkt?
Aan (amateur)voetbal durf ik vooralsnog in de door de KNVB bedachte – Plan B - variant (komt dat woord weer…) even niet te denken. Waarmee ook ontegenzeggelijk de clubband met de dag minder kan worden. Want… dat was toch onze spreuk: “De vereniging, die verenigt”. Van verenigen komt op deze manier natuurlijk NIETS. Ik bedoel, als het hek van het sportcomplex – en daarmee dus ook van de kantine en de kleedkamers – gesloten blijft. Geen voetbalhumor in- en uit de kleedkamers. En geen tapbiertje in de kantine of op het terras. Je ziet mekaar toch bijna niet meer?
Neem…. het woord ‘vakantie’ waar in 2020 al geen gebruik van werd gemaakt in Huize Voorzitter. Die vakantie staat ook nu nog in-de-kast en durft er niet uit te komen. Zelf durf iker toch even nog lang niet aan te denken, met als die Quarantaines en andere maatregelen, die nu nog – en hoe lang nog - van kracht zijn.
Gelukkig mogen we als club, als SJC bogen op een fantastisch georganiseerde jeugdafdeling, die het in de afgelopen maanden toch voor mekaar kreeg om nagenoeg alle jeugdleden op de zaterdag een wedstrijd te laten voetballen. Een lust voor het oog om het plezier bij de jongens en de meiden – al was het voor de ouders helaas vanachter de hekken van het sportcomplex – er af te zien spatten.
En dan staat er op Oudejaarsdag nog een extra wedstrijddag met oliebollen en warme chocolademelk te wachten. Mijn oprechte dank aan al die vrijwilligers, die hier zo hun ‘stinkende’ best voor gedaan hebben. En een speciaal bedankje aan Raymond S., waar ik hoop, dat de 1e januari een fantastische verjaardag voor je wordt.
Maak evenwel allemaal toch iets onvergetelijks van je jaarwisseling. Neem d’r een drankje op. Toost op alle prettige vooruitzichten voor 2021, wat echt geen slechter jaar kan worden als 2020, lijkt me. Het kan alleen maar beter. Met voetbal. Bij SJC.
Doe alsjeblieft niets met vuurwerk. Steun onze zorgverleners in de ziekenhuizen en de dienders en brandweerlieden op straat. Ze hebben het juist nu nodig.
Herman Meijvogel
(voorzitter)
Sponsoren
Adres
Gemeentelijk Sportpark S.J.C.Lageweg 6
2201 TV Noordwijk
Postbus 270
2200 AG Noordwijk
Telefoon: 071-3614530
Website: info@vvsjc.nl
Route
Short links
voor alle SJC-foto's klik op www.jo-kiekje.nl
