Een ambitieuze vereniging die verenigt!

Nieuwsbrief

Weet wat er speelt bij jouw vereniging. Meld je aan voor de wekelijkse nieuwsbrief.


Typ bovenstaande code over.

SJC met 10 langs 11 van Alcides: 0-1

Het wordt langzaam maar zeker heel gewoon aan het worden. Het feit dat SJC tegenslagen weet te overwinnen door in de sfeer van de teamprestatie een overdosis aan inzet aan de dag te leggen.
En de overvolle wachtkamers bij de fysiotherapeuten is wel degelijk te kwalificeren als tegenslag.
Het ontbreken van de geblesseerde steunpilaren zoals Nick Lim, Wesley Haasnoot, Frans van Niel en Tom Duindam en het niet kunnen beschikken over de ervaren basisspelers Jordy Groot en Martijn van Trigt, terwijl Jelle van Went nog niet echt wedstrijdfit is, zorgde op voorhand natuurlijk al voor enigszins zorgelijke gezichten.
 
De stemming in de bus gedurende urenlange reis naar Meppel was positief, het in een tussenstop gezamenlijk verorberen van de energierijke pastamaaltijd had, achterafgezien, kennelijk zijn nut.
Marcel IJzendoorn vertrouwde vooraf zijn selectie: ‘Als we als een echt team kunnen opereren dan is hier vanavond wat te halen’. En zijn ploeg bewees opnieuw in staat te zijn tot een teamprestatie.
 
SJC begon aan de strijd met Aaron Koeman in het centrum als gelegenheidsspits. In de aanval nadrukkelijk gesteund door Chris Hoogervorst. Demir Strojil  kreeg naast Younes en Xavi een plekje op het middenveld waar natuurlijk ook Timo Ruigrok zij rol als spelmaker diende te vervullen. En verdedigend stond Sven Wisselink naast Timo Verweij in het centrum. En voor  keeper Lex Hoogervorst opereerden op de vleugels SJC-talenten Ralph van Oosten en Emin Vllasaku.  
 
SJC begon best wel goed tegen Alcides maar zagen toch dat de Meppelse Kuiper en Westerbeek behoorlijke mogelijkheden werd geboden. Grote kansen waren er voor SJC nog niet maar Aaron Koeman bezorgde de Alcides-verdedigers toch een lastige beginfase.
Beide ploegen werkten hard, gebruikten veel de lange bal en verhieven opportunisme tot basisprincipe. Na bijna een half uur leek Alcides op voorsprong te komen maar Lex Hoogervorst bracht uitstekend redding. Zo kwam er een einde aan de eerste helft die kort samengevat wat rommelig verliep maar door het genoemde opportunisme wel vermakelijk en soms zelfs spannend was.
 
Na de rust aanvankelijk eenzelfde spelbeeld waarbij Xavi nog wel een bal van de doellijn moest halen. Het ging ruim 10 minuten goed maar toen ging verdediger Ralp van Oosten in de fout ging. Een stevige correctie met een been recht vooruit werd door scheids Jurjen Kaper onacceptabel geacht en Van Oosten werd rood voorgeschoteld. En dat werd natuurlijk, zoals we dit tegenwoordig noemen, een kantelmoment. 
Wat vreemd genoeg al snel, de klok gaf 63 gespeelde minuten aan, juist SJC een voorsprong opleverde. Een door Timo Ruigrok goed genomen corner werd opportunistisch uitverdedigd. De afvallende bal was voor een gretige Xavi die heel koel de bal in de rechterhoek liet verdwijnen: 0-1.  De ontlading was enorm en werd uitbundig gevierd met de meegereisde supporters achter het Alcides doel.
 
Alcides leek de mouwen op te gaan stropen en met een de nodige wissels werd nieuwe energie  aan de ploeg uit Meppel toegevoegd. De ploeg van een druk coachende Marcel IJzendoorn leek echter met dit doelpunt nog weer extra energie te hebben gekregen. Het middelveld blonk uit in kilometers maken en met enorme inzet werden gaten dichtgelopen, daar waar mogelijk werd de aanval gezocht maar ook aanvallende intenties van Alcides onschadelijk gemaakt. En met een resoluut opererende Lex Hoogervorst onder de lat werden kansen gedegradeerd tot mogelijkheden. Aan de andere kant leek Younes de wedstrijd op slot te kunnen gooien maar ook zijn doelpoging leverde niets op.
 
Een moegestreden Aaron Koeman maakte plaats voor Thijs van Donk. En Mark Turk kwam vervolgens voor Timo Ruigrok die ook alles had gegeven. Natuurlijk had Alcides in de laatste periode het initiatief maar echte kansen kwamen er niet. Ook al omdat Timo Verweij weer heerste als vanouds. Zelfs met een actie zoals we hem graag zien maken, door de as er uit komen en doorlopen naar de voorste lijn. Helaas strandde hij na het uitspelen van een 3tal tegenstanders op de laatste man in de Alcides-verdediging.
 
Het verlossende eindsignaal van een goed leidende scheidsrechter Kaper bracht voor SJC de opluchting dat de lange thuisreis kon worden afgelegd in een overwinningsroes. En in de wetenschap dat deze avond  weer niemand had verzaakt  en de ploeg met volle inzet van eenieder zich als een eenheid  had gepresenteerd. Marcel IJzendoorn en zijn staf verdienen een groot compliment voor de manier waarop de diverse tegenslagen werden omgezet in positiviteit.
De trainer zelf roemde de inzet van zijn ploeg. Wees niet alleen op de belangrijke rol die Xavi deze keer kon spelen maar ook op de onwaarschijnlijke bereidheid om voor elkaar te werken en de gaten dicht te lopen.
 
Zondagmiddag ontvangt SJC rode lantaarndrager VKW.  Met eenzelfde instelling en de juiste concentratie lijkt de winst eenvoudig binnen te halen. Maar, zo waarschuwde Marcel IJzendoorn al eerder, gemakzucht is een groot gevaar. Want deze ploeg speelde recentelijk gelijk tegen koploper HBS.